Je zal maar wakker zijn 's nachts...

Vannacht was er dus de maanverduistering. We hadden het er gisteren nog over gehad met de visite. Om er nou midden in de nacht voor uit te gaan, vonden we wat overdreven.... Maar ja, dan is het bijna half vijf en ben je wakker....dus bedacht ik me dat ik dan toch best wel even zou kunnen kijken. WAUW, de rode maan stond precies voor mijn raam te "schijnen". Ik kon hem echt ontzettend goed zien. Dus besloot ik even een fotootje te maken met mijn mobile. Leuk gedacht, maar natuurlijk was er niets op te zien....en tot overmaat van ramp klettert mijn mobiel uit mijn handen. Mobiel uit elkaar...en natuurlijk weigert hij na de reparatie op te starten. Zucht.... Nu had ik dat pas ook al een keer (nee, verder laat ik hem echt niet steeds vallen, hoor :-0 ) en toen deed hij het weer toen ik hem van stroom voorzag (hoewel hij gewoon vol was). Dus ik midden in de nacht het ding aan de oplader gelegd. Mijn fototoestel lag toevallig ook nog in de kamer. Dus met dat ding even een stapje naar buiten gewaagd om buiten een fotootje te maken...dacht ik. Nou vergeet maar, het ding ging zelfs op nachtstand radeloos staan flitsen en gewoon een foto maken vond hij geen goed plan. ZUCHT. (vanochtend deed hij gewoon wat hij moest doen..) Dus: ik heb hem gezien. Heel goed zelfs. Maar bewijs heb ik niet... Daarom maar een fotootje geleend van Morguefile van een rode maan:

En jullie? Hebben jullie hem gezien? Gaan jullie eruit voor zoiets?

Mooie gesprekken aan de eettafel

Soms ontstaan er van die leuke gesprekken aan de eettafel....wat ik echt genieten vind. Ik weet nog toen ze klein waren dat ik me weleens afvroeg waarom etenstijd als een gezellig moment van de dag gezien werd....ik kwam vaak handen en oren tekort. Stilzitten, zelf eten, op elkaar wachten.....poef, dat ging niet altijd vanzelf. Logisch....maar om het dan het gezelligste moment te noemen....

Maar nu is het meestal wel heel gezellig. Met interessante gesprekken, melige buien, "mam, mag ik muziek opzetten?" , gejammer over het eten met een grote grijns en vaak grote lol om / met elkaar.

Oké, ja, zo is eten inderdaad een gezellig samen zijn.

En als dan Dirk met zijn droge opmerkingen komt, Arie met zijn maffe toneelspel en Jan er vreselijk om moet schateren....dan geniet ik lekker!

Vanavond ook weer. Gezelligheid alom. Dus ja: eten is één van de gezelligste momenten aan tafel. Nu wel ja.

afb. morguefile.com

En bij jullie? Nog in de stressfase? Of kunnen jullie ook lekker genieten van elkaar?

Groep acht en dus ben ik groot!

Jan heeft de smaak te pakken. Na school verdwijnt hij nu vaak met vrienden richting skatepark of gewoon naar de speeltuin. Niks bijzonders, zou je zeggen. Maar voor mij is het toch wel even wennen. We wonen namelijk buiten het dorp en Jan sprak meestal echt af met vrienden. Vaak hier. En als hij daar ging spelen, dan haalde ik hem braaf weer op.....

Nu mocht hij al langer alleen naar school en kon hij dus ook al langer zo met vriendjes afspreken, maar nu hij in groep 8 zit gaat het opeens erg hard. Grappig om te zien. Meteen de eerste week al! Hij gaat zelf weer terug naar het dorp om daar met zijn vriendjes iets gezelligs te gaan doen. Vijf uur naar huis komen hoor!Ja mam....

Op zich vind ik het heerlijk dat hij nu zo vrij lekker naar buiten gaat. Hier zat hij toch vaak dan achter een beeldscherm te hangen. Alleen: slik, ik moet wel wennen dat hij niet meer zo veilig onder moeders pluutje blijft zitten...(tja, sorry  hoor....)

En dus is ook skaten nu in trek. Naar het skatepark en proberen om trucjes te leren.
Of gewoon chillen met "the guys" in de speeltuin....o ja, de meiden doen ook mee!

Groep 8: altijd een raar geval. Opeens is het kleine jongenswerk klaar en worden ze GROOT! Dat was bij de anderen ook al zo. Wat is dat toch? Nu weet ik nog wel dat ik zelf in de zesde het ook zo tof vond om de oudste klas op school te zijn. Zal dat het gewoon zijn?

afb. morguefile.com

Informatieavonden

Ze zitten er inmiddels weer allemaal op voor dit schooljaar: de informatieavonden aan het begin van het jaar waar de leerkracht zijn/haar verhaaltje doet. Op de basisschool zijn alle leerkrachten natuurlijk bekend, maar toch ga ik altijd wel even. Er wil toch nog wel eens iets veranderen met lesmethode of andere dingen. En een beetje interesse tonen kan geen kwaad, toch?

Op de middelbare school is het altijd weer afwachten hoe die mentor is. Mensen, wat een verschillende types heb ik de afgelopen jaren al meegemaakt. Super enthousiaste, akelig vervelende, bromsnorren en popie jopie's. Je kunt het zo gek niet bedenken. Nu hoef ik daar niet veel naar te kijken, maar zoonlief wel. En ai, wat kunnen sommige mentoren een vreselijke uitwerking hebben op kinderen. Je zal maar een mentor hebben die zelf nergens iets vanaf weet en echt niet van plan is om ook maar een stap extra voor je te zetten....

Maar goed, dit jaar hebben we twee speciale jaren. Arie gaat examen doen. Zijn mentor is ook de decaan...en die weet dus wel hoe alles werkt. Ik heb wel een positief idee bij die man. Arie vind het wel een stoer idee, dat examen doen. En hij weet ook al wat hij daarna wilt, dus dat gaat waarschijnlijk ook het probleem niet worden...

Het volgende speciale geval is Jan. Groep 8 en dus gaan we voor hem juist op zoek naar een middelbare school. Over twee weken krijgen we een voorlopig advies van de school, dus daar is hij nu al zenuwachtig voor.....

Dat wordt dus een jaar van scholen langs gaan, zowel middelbare als MBO. Spannend allemaal weer. Die twee grootten hobbelen gezellig verder met hun studie.

Zijn jullie alweer een beetje gewend aan school?

afb. morguefile.com

Hoi hoi, we zijn er nog hoor....we zijn nog niet weggespoeld!

afb. morguefile.com

Tijd geleden, ik weet het. Dus nu eindelijk weer eens een blogje. De jongsten gaan nu alweer twee weken naar school. En ook voor de HBO-ers is deze week de school weer opengegaan. Dus het gewone leven is weer begonnen. Ik heb zelf nu weer freelance werk gevonden, dus ook ik moet een nieuw ritme gaan vinden. Want ja, daar zal je toch ook tijd voor vrij moeten maken ;-)

Gisteren was het hier akelig nat....wat een regen zeg. Oké, we zitten hier vrij hoog t.o.v. de rest van de polder, dus houden we onze voetjes wel droog. Maar wat een buien! Het was zelfs zo erg dat om  half 8 de deurbel ging...ik had net Arie beloofd dat ik hem wel weg zou brengen (tja, soms ben ik een zacht gekookt eitje..) en gaf Jan de opdracht even te kijken of hij nog wel zijn lange broek aankon. Hij had tot nu toe nog steeds zijn korte broeken aangehad en omdat hij zo idioot hard groeit (zowel breed als lang...) had ik zo mijn twijfels. Dus je loopt al te ridderen als de bel gaat. Er staat een wildvreemd verzopen meisje voor de deur. Of ze even binnen mag komen. Tja, dan zeg je geen nee natuurlijk.

Ze was echt doorweekt en vroeg of ik wat droogs voor haar had! Nogmaals: totaal onbekend meisje, uit een totaal ander dorp.....Ik heb wel even opgemerkt dat ik alleen kleding van mezelf dan had....

Ik heb het haar gegeven, arm kind...maar lef heeft ze wel om zomaar bij een wildvreemde aan te kloppen en om kleding te vragen! Ik zou het niet durven....En ze paste het ook  nog!

Zo, ik heb mijn goede daad ook weer verricht ;-)