vrijdag 30 mei 2014

Waar is iedereen?

Vandaag er maar eens lekker op uit gegaan met de jongsten. We gingen glowgolven, wat altijd erg leuk gevonden wordt, en daarna misschien nog spelen in het speelparadijs ernaast.
Op weg ernaar toe komen we langs het openluchtzwembad. Dus maak ik de opmerking: "het zal wel druk zijn..." Bedoel, het was immers mooi weer. Ik heb nog even zitten denken om zelf ernaar toe te gaan, maar de mannen wilden toch liever gaan golven (en ik eigenlijk ook wel...)
Maar wat blijkt: ongeveer de  hele parkeerplaats was leeg daar! Huh?

Dus wij naar de glowgolf. Als we daar de parkeerplaats oprijden ben ik opnieuw stom verbaasd. De parkeerplaats is akelig leeg, vergeleken bij de andere keren dat we er waren (en je echt op zoek moet naar een plekje). Goed, dat is dan eigenlijk best wel lekker natuurlijk. Bij de glowgolf was er zo ongeveer helemaal niemand, op een enkel stelletje na. Dus mochten we direct beginnen. Er was blijkbaar onderhoud gewest na ons laatste bezoek....want alles zag er weer piekfijn uit én dingen waren veranderd. Leuk!

Daarna nog een spelletje Timefreak....of eigenlijk drie. Dat was echt leuk. Zo snel mogelijk lichtjes uit  zien te drukken...waarbij je dus je rot rent van de ene kant van de ruimte naar de andere! Lachen én zweten dus....

En ja, toen ook nog maar even naar het speelparadijs....waar het idioot rustig was! Moet je meestal zoeken naar een plekje...het was nu eerder zoeken naar mensen! Lekker...want zo hadden de kinderen natuurlijk lekker veel ruimte!

Maar waar was iedereen dan???????

donderdag 29 mei 2014

Oudste gaat op zichzelf wonen...

Onze Kees, bijna 20, heeft het voor elkaar. Met nog drie studenten gaat hij wonen in een oud huis in een naburig dorp. Ze zijn er even mee bezig geweest maar het is toch gelukt! Een behoorlijk ruim huis uit de 19e eeuw, waar zelfs nog onderduikers in gezeten schijnen te hebben.
Het huis is oud (maar dat heeft juist wel wat), is superruim én heeft een prachtige tuin. Wauw...

Dus zijn ze nu hard aan het klussen om er in te kunnen. Er mankeert wel het één en ander aan, maar dat is voor de eventuele koper...voorlopig huren de studenten het. En tja, dan maak je je toch minder druk dan als het door je gekocht wordt!

Het huis heeft vreemde kamers....een kamer zonder ramen bijvoorbeeld. En een kamer in een kamer (dus ook geen ramen)....deze kamer vind ik net op een oude schuur van een boerderij lijken. Met een laddertje naar de zolder...haha, echt prachtig om te zien. Oud..daar hou ik wel van! Hoewel ik me over sommige dingen wel verbaas hoe iemand hier zo heeft kunnen wonen. Nou weet ik wel dat als iets ingericht is het er heel anders uit ziet....

Of neem de keuken. Wat een heerlijk nostalgisch ding. Prachtige kasten, leuke raampjes met uitzicht op de tuin.

Vind het idee dat hij dan niet meer thuis woont wel heel erg raar en eigenlijk zou ik hem (natuurlijk) het liefste dicht bij me houden. Maar voor hem ben ik blij. Blij dat het toch gelukt is en dat hij met zijn vrienden dit mag gaan beleven!

woensdag 28 mei 2014

Argh....hellup!

Het gras moest nog afgemaaid worden....iets wat Arie graag doet. Rondrijden op zo'n trekkertje is natuurlijk best leuk. Harry zorgt altijd dat hij zelf de stukken naast de sloot doet, want dat vind ik dan toch nog erg eng....maar de rest mag Arie best doen. En hij doet het prima!

De rest van de mannen was naar school en ik zat even achter de computer. Arie tufte dus lekker rond op het trekkertje als ik opeens een schreeuw hoor!
Mijn haren staan recht overeind....vlug kijk ik naar buiten, waar ik zicht heb op de boomgaard (je). Geen Arie te zien. Met kloppend hart draaf ik naar buiten....wat voor afschuwelijk tafereel zal ik tegenkomen? Ligt hij eronder? Iets bij de maaiers gekomen enz....je hoort zo vaak van die enge verhalen!

Ik duik om de hoek van het huis. waar is hij, waar is hij?

Om de hoek duikt Dirk op, die net terug komt van school. Grote grijns op zijn gezicht..net als het gezicht van Arie die de grasmaaier net terug aan het rijden is naar de schuur. Meteen snap ik wat er is gebeurd: juist ja, natuurlijk weer gekkigheid met die twee broers onderling. Ja hoor..natuurlijk.
"Man, ik zag je er al onder liggen!" sputter ik. Grote grijns op twee gezichten tegenover me....
"Mam, als ik eraf val slaat hij af!Eronder liggen...tss, "......
Ik lach maar wat schaapachtig mee...tuurlijk, dan slaat hij af....maar ik heb genoeg verhalen gehoord over ongelukken met die rare dingen....
Gelukkig was het niks en tuft Arie rustig verder. Apetrots komt hij daarna binnen dat hij toch maar mooi die grasmaaier keurig weggezet kreeg....
Ook dit stukje maaide Arie nog.....

dinsdag 27 mei 2014

Helpt zo'n spuitje echt zo snel?

Muis, onze kat van bijna 16, is al jaren chronisch verkouden. (ondanks alle jaarlijkse inentingen...) Daar zijn we ondertussen wel aan gewend. Maar leuk is anders. Dus toen hij na zijn bezoekje aan de "tandarts" in december zo goed reageerde op de antibiotica die hij daarna moest slikken, waren we helemaal blij. Natuurlijk hadden we al wel vaker een kuurtje geprobeerd voor de verkoudheid, maar dat hielp altijd maar eventjes. En ja, je kan geen kuurtjes blijven geven....
Maar na december bleef het zo'n 3 maanden goed gaan! Dat was natuurlijk wel even erg fijn. Muis was overduidelijk beter af. Verzorgde zichzelf toch beter dan normaal, geen zielige verkoudheid meer....

Jammer genoeg kwam het daarna toch langzaam maar zeker weer terug. En dus zat ik me al af te vragen of een nieuw kuurtje alweer zou kunnen/mogen. De laatste paar dagen vond Muis zelf dat hij toch vooral rustig op zijn plekje moest blijven liggen. Zijn neusje zat dicht waardoor eten niets werd. Katten eten namelijk niet als ze het niet kunnen ruiken (heeft de dierenarts me ooit verteld) . Dus pakte ik hem af en toe even, poogde dan zijn neusje weer wat schoon te krijgen en gelukkig wilde hij dan wel even wat eten....

Vanochtend kwam hij gelukkig toch zelf weer zijn "prakje"halen. Maar daarna dook hij weer op zijn favoriete plekje achter de computer en bleef daar de rest van de ochtend liggen tot ik hem na tweeën moest pakken om naar de dierenarts te gaan....
Toen onze Muis een Muisje was....

Gelukkig was de d.a. het met me eens en kreeg Muis een kuurtje: antibiotica en een ontstekingsremmer. Ze dacht namelijk dat ons beessie er een extra infectie overheen heeft gekregen. Van beide kreeg hij een prikje. Maar ja.....vanaf morgen mag ik het zelf gaan doen...slik. Het is al vloeibaar, omdat een pil bij Muis echt niet gaat. Harry pakte hem dan, vorige keer, met zijn werkhandschoenen vast en kreeg het met de vloeistof eindelijk wel voor elkaar..Dus dat gaat weer leuk worden....zeker omdat het twee keer op een dag bal wordt én Harry er dus niet altijd om die tijden thuis is....

Maar het zijn beide exact dezelfde medicijnen als in december, dus met een beetje geluk helpt het ook weer zo goed!

Maar weet je: ik kwam met Muis thuis, open het deurtje van zijn reismand en meneer loopt rechtstreeks naar zijn etensbak om even uitgebreid te gaan eten. En de hele middag (en avond) zie ik hem opeens weer in de keuken zitten, loopt hij om me heen te dralen....

Toeval of helpt die zooi echt zo snel?????????



dinsdag 20 mei 2014

American Football

Foto van omroep West
Dit weekend stond in het teken van American Football. Zaterdag was de club van Jan namelijk de tegenstander van het team uit Basel! Jan's club is namelijk landskampioen (voor de tweede keer op rij) en hadden dus dit keer thuis een Europese wedstrijd. Natuurlijk was hier een grote organisatie aan vooraf gegaan én waren diverse hulptroepen opgetrommeld. Zoals de ouders van de jeugdspelers om te helpen bij de kantine-diensten. Jan mocht in de erehaag staan, samen met de andere aanwezige jeugdleden.

Zaterdagavond was de wedstrijd. Het weer zat lekker mee en dus was het een gezellige happening.
Onze mannen wonnen ook nog! Helaas met net iets tekort punten om door te gaan naar de halve finale maar winst op een Europese wedstrijd schijnt ook iets unieks te zijn in Nederland (heb ik me wijs laten maken)

Zondag was Jan zelf aan de beurt. Heerlijk verbrand tijdens het kijken naar de spetterende acties van onze toppertjes. Hoewel niet gewonnen, maakten ze mooi wel drie touchdowns! En daar waren we als ouders toch hartstikke trots op. Jan zorgde nog even voor twee bonuspunten. (eh...de term daarvoor is mij nog niet helemaal duidelijk....) wat hem helemaal deed stralen! Prachtig om te zien!
Onze toppertjes....


vrijdag 2 mei 2014

Daagje Eemhof

Samen met mijn jongste mannen, zus en haar jongste dochter zijn we gisteren een daagje naar de Eemhof geweest. Temperatuur toch een stuk prettiger dan het openluchtbad van maandag......

We waren er ongeveer elf uur en vertrokken pas weer 's avonds tegen tienen van het park! Dus ja, we hebben ons best vermaakt. En dat allemaal in het zwembad, op een afsluitend ijsje/koffie na.

De meeste tijd brachten we door in de wildwaterbaan....zodat er heel wat spiertjes toch iets minder functioneren vandaag ;-) Verder waren de glijbaan met banden en de golfslag favoriet.

Heerlijk hoor, zo'n daagje vakantie. Want zo voelt het altijd wel voor mij. Toen de jongens nog klein waren gingen we altijd op vakantie naar bungalowparken. Toen de oudsten nog klein waren was dat eigenlijk bijna altijd Center Parcs....maar ja, die zijn in schoolvakanties niet meer te betalen. Toch blijven zij bij mij iets speciaals houden. Het Centerparcs sfeertje is toch anders, vind ik altijd....

Dus heb ik volop genoten van het genieten van de kinderen, van het heerlijke subtropische sfeertje, het even lekker genieten zonder nog van alles te moeten, de gezellige gesprekjes, en suizen van glijbanen en wildwaterbanen en nog veel meer....

Wat mij betreft zou het best volgende vakantie weer mogen......